ជីវភត្តានុមោទនាគាថា

 

បណ្ឌុបលាសោវ ទានិសិ ខ្លួនអ្នកក្នុងកាលឥឡូវនេះ ជាបុគ្គលប្រៀបដូចស្លឹកឈើទុំមានពណ៌លឿង

យមបុរិសាបិ ច តេ ឧបដ្ឋិតា បុរស (ជាបម្រើ) នៃយមរាជ គឺមរណៈ សោតក៏ប្រាកដដល់អ្នកហើយ

ឧយ្យោគមុខេ បតិដ្ឋសិ អ្នកជាបុគ្គលស្ថិតនៅក្នុងប្រធាន នៃសេចក្តីសាបសូន្យ

បាថេយ្យំបិ ច តេ ន វិជ្ជតិ ស្បៀងគឺកុសលរបស់អ្នកសោតក៏គ្មាន

សោ ករោហិ ទិបមត្តនោ ចូរធ្វើនូវទីពឹងនៃខ្លួនចុះ

ខិប្បំ វាយម បណ្ឌិតោ ភវ ចូរតាំងព្យាយាមរូតរះ ចូរជាអ្នកឈ្លាស (កុំជាមនុស្សល្ងង់ខ្លៅឡើយ)

និទ្ធន្តមលោ អនង្គណោ ទិព្វំ អរិយភូមិមេហិសិ អ្នក (កាលធ្វើយ៉ាងនេះ) នឹងជាបុគ្គលមានមន្ទិល (មានរាគៈជាដើម) ខ្ចាត់ចេញមិនមានគ្រឿងពូនគឺកិលេស ហើយនឹងដល់ នូវអរិយភូមិដ៏ជាទិព្វ ។